الخاطره دى كتبتها زمان اوى من سنين كتير
وانا فتانيه ثانوى
ومكنش فى حد فحياتى غير عيلتى واخواتى
اسمها
قلعه الاحزان
القاني حبيبي فى قلعه الأحزان
كانت جحيم وكأنها بركان مليء بغضب
من كثره كذب بنى الإنسان
كان يهيئ ليي باني محرره من قيدي
ولكن وجدت نفسي أسيره فى قلعه صاخبة
عالية الأسوار اسمها الحب
يامن أسرت قلبى فى قلعتك
أرجوك تحرر قلبى لانى لم أجد من يحرر قلبى من فرسان هذا الزمان
رئفه بضعف قلبى لا تعكر سماء حياتي بملىء الأوهام
تمنيت بنقاء روحك أكون كمنجة لأعزف فى حبك عزب الألحان
أو أكون طبيبا لأشفى بحبك أوجاع بنى الإنسان
أو قلم يكتب فى وصف حبك أجمل كلام فى الحب لينقى هذا الزمان