حكايه ورده

حكايه ورده
ونسيت ان القلوب بتدوب فهواك
ولقيت نجم عالى فسما دنياك
بيبكى بيتالم عايش ل ريضاك
ونسيت ان الحياه مش حياه
الا معاك
كل زهور الدنيا بتتغنا فى لوئاك
الا انا بتمنى لمسه من ايديك لثوانى واكون وياك
واتحقق منايا
مع اول لمسه كانت نااااار فيا
حركت حاجات كتير مستخبيه
شفت الدنيا بصوره تانيه شفت عصفور بيجرح
شفت قلوب بتدوب مع قلبى جو قلبك
ودخلت جواه حبيبى من اول لمسه
واترسملى قلب مليان حنان
قلت يارتنى دخلتو من زمان
خادنى فحضن ايديه وطبطب عليا
وشقشق النهار وانا قاعده كده على نار
وعيون الناس علينا ملهم بس بينا
شايفين قمرعالارض حاضن ورده فايديه
عمال يقطف فيهاو عالارض يرميها
سيبوه انا حاسه بيه
ياناس فرحانه جدا ان فحضن ايديه
لو حتى ثانيه كفايه عليا فعمرى انا
مبقتش حاجه غير عنقود
مرمى بعيد عالارض هناك
ونسيت ان القلوب بتدوب
من سحر عينيك
ونسيت ان القلوب بتدوب خوف عليك
ومع كل ورقه منى رميتها
اتولد الف احساس بالقسوه غذتها
وطرح العنقود صبر مالو حدود
واللى انكتب عالقبر يوم مات
صبح بعد الاوان يزرع الاهات
كانت ورده فواحه وعتيه
اليوم صبار بالشوك قويه
لاتحاسب على ايد طفل ولاحتى صبيه
دارى دموعك عن الهوا مادار
لاتبكى على خاين ولاغدار
واللى خلق من الورد صبار
قادر بقدرته
يسوى للظالم مرار